برآورد شدت اشتغال ناشی از رشد اقتصادی در بخش صنعت ایران به تفکیک سطوح مختلف تحصیلات

طی سال­های اخیر سطح تحصیلات و مهارت نیروی­کار که سرمایه‌های انسانی کشور می‌باشند افزایش قابل‌توجهی یافته است و فراهم آوری اشتغال برای این قشر از افراد جامعه به یکی از مسائل پراهمیت مسئولان کشور بدل گشته است. سؤال مهم این است که رشد اقتصادی به چه میزان بر تقاضای نیروی­کار با تأکید بر نیروی­کار تحصیل­کرده دانشگاهی در ایران مؤثر بوده است. از این‌رو هدف این مقاله ارائه برآوردی از کشش اشتغال ناشی از رشد اقتصادی در 22 بخش صنعتی ایران بر اساس کدهای آیسیک دو رقمی به‌منظور سنجش حساسیت اشتغال برحسب سطح تحصیلات به رشد اقتصادی می­باشد. بدین منظور با استفاده از مدل پنل دیتا به روش حداقل مربعات معمولی کاملاً تعدیل‌شده (FMOLS) در طول دوره 1374 تا 1394 مدل­هایی برآورد شده است که نتایج آن نشان می­دهد که در بلند­مدت هرچه به سمت سطوح بالاتر تحصیلات حرکت شود تاثیر مثبت و معنادار ارزش‌افزوده حقیقی کاهش می­یابد. بنابراین الگوی رشد بخش صنعت در کشور کمتر در جهت به‌کارگیری افراد با تخصص و دانش بالا بوده است و لذا لازم است سیاست­های اقتصادی در جهت هدایت رشد ارزش افزوده بخش صنعت به سمت جذب و ایجاد اشتغال برای نیروهای متخصص سوق داده شوند.